خون یگریم گر برای ملت افغان رواست
زانک مظلوم و صبور و بی پناه و بینواست
طعمه گرگان شرق و غرب شد افغان زمین
ملتش روی چهان آواره مانند گداست
شد کمونیست و منافق متحد باهمدیگر
در چپاول بردمال ملک وملت هرچه خواست
مملکت ویران و مردم شدپریشان وذلیل
دشمن ناموس میهن بازهم پر مدعاست
کاروان ودزد هر دو یک صدا گوید خدا
جوی خون جاری ندانی مجرم اصلی کجاست
تابکی چورو چپاول تابکی ظلم وستم
دست بردارید زین کشتار این خلق خداست
خانه ویران را دهد همسایگان وی پناه
ظلم بر مظلوم هر کس مینماید نارواست
گر نداری آیت قرآن بر حق را قبول
رشته انسانیت گر بگسلی کار خطاست
دولت مردم زرای مردم آید در وجود
زور میگویی مگر این قرن قرن اوستاست؟
گر به قانون خدا و خلق اندازی نظر
حق ملت مملکت داریست نی مال شماست
شد دو ده سال آتش و خون ریزد اندر مملکت
کس نمی پرسد برای هیچ این دعوا چراست
گر تلف شد مال و ناموس رعیت باک نیست
کرسی قدرت حباب آسا شناور در هواست
بر گزار انتخابات است صلح و آشتی
برد هرکس رای ملت پیشوا و مقتداست
صاحب سرمایه گردیده است دزد و چاپلوس
هر چه کار ناروا امروز می بینی رواست
گر بپرسی از کجا آورده این مال و منال
در دهانت میزند ملعون این داد خداست
هر که قانون عدالت را نماید پیروی
از یقین پاداش نیکو قسمتش روز جزاست

  محمد اسماعیل ( گلبان)